Ne demiş ünlü şair;
“Yaş 35 yolun yarısı eder.” Babamın ömrünün yarısı olan yolun benim için yeni uzun bir yol olacağını kim bilebilirdi. Üniversite tercih dönemi olan o yıllarda babamın sık idrara çıkma, ağız kuruluğu, sürekli açlık ve hep uyuma isteği vardı. Kızının artık karar vermesi gerekiyordu. Biricik kızı ya babasından uzakta mimarlık okuyacaktı ya da babasının dizinin dibinde olup tamamen farklı bir bölüm olan hemşireliği tercih edecekti. Belki de babamın gözümün önünde olması hislerime daha uygun cümle olabilirdi. 2004 yılında hemşire olmaya karar vermiştim. Böylelikle ilk hastam babam oluvermişti. Babamla başlamış olduğum bu hikayeye yıllar içinde bir çok hasta, hastalık sığdırıvermiştim.
Yıllar sonra yakın arkadaşımın acil telefonuyla yeniden yakın akraba hikayem başlamış oldu. Annesinin ölümünden sonra çocukluk arkadaşımın bazı şikayetleri ile Acıbadem Atakent Hastanesi Organ Nakli Polikliniğinde buluşmaya karar verdik. Şiş gergin karın, sapsarı cilt beni iyi olduğuna ikna edememişti. Hekimimizin istediği kan testleri, tomografi ve ultrason sonrası hastalığıyla mecbur yüzleşmek zorunda kaldım. Birlikte çalışmaktan büyük zevk aldığım, onların bana ve benim onlara sonsuz güvendiğim nakil ekibi, arkadaşıma ve eşine karaciğer nakli kararını anlatıyordu. Onlar gözyaşları ile hekimi dinliyordu. Ben sessiz sedasız köşemde hatırlayabildiğim sadece yutkunamamaktı. Evet sadece yutkunamadım. Hastalık süresince bazı şeyleri kabullenmek daha kolay gibi. ama o poliklinikte bekleme sonrası koyulan ilk tanı, hekimin ağzından dökülen kelimeleri kabullenmek o kadar zor ki. Zaman kaybetmeden arkadaşımın karar vermesi gerekiyordu. Donör ve alıcı hazırlığı derken ameliyat oldu bitti. Taburculuk sonrasında söylediği birkaç cümle hala kulaklarımda “iyi ki hemşire olmuşsun”. Böylelikle arkadaşıma organ nakli klinik eğitim hemşiresi olarak daha fazla yarar sağlayabilmiştim. Şimdi bunu sağlayan Acıbadem Atakent ekibine sonsuz saygılarımı iletmek istiyorum.
Kısacası mimarlık diye çıktığım bu yolda hemşire olmanın haklı gururunu yaşıyorum teşekkürler baba, teşekkürler anne. Okudum, iyi ki hemşire oldum.
Acıbadem Atakent Hastanesi
Organ Nakli Klinik Eğitim Hemşiresi
Gül Nihal Güzeldere